Brama do świata ducha. Rola przysadki i szyszynki w rozwoju osobistym

DUCHOWOŚĆ NOWEJ ERY – NŚ 12/2021

Te dwa niewielkie gruczoły umieszczone w czaszce spajają duchową i fizyczną stronę człowieka, umożliwiając osiąganie zdolności leżących poza sferą zmysłów. Mogą jednak nie funkcjonować poprawnie, a skutki tej blokady utrudniają nam kontakt z tzw. planem przyczynowym

Niewielki gruczoł dokrewny zwany przysadką mózgową lub po prostu przysadką występuje u wszystkich kręgowców, pełniąc bardzo ważną rolę, jaką jest produkcja i wydzielanie hormonów. Choć ma rozmiar ziarnka grochu, reguluje wiele funkcji organizmu. Przysadka zwana jest też królową organów, gdyż wysyła hormony do poszczególnych narządów. Okazuje się również, że ma niebagatelne znaczenie dla sfery ducha.

W tym aspekcie organ ten powiązany jest z siódmą czakrą, tj. czakrą korony, występującą niejako w centrum mentalnym. Integruje część fizyczną, emocjonalną, mentalną oraz duchową jednostki w całość. Tworzy też silne połączenie z Wyższym Ja. Jeśli czakra pozostaje zamknięta, brak tej łączności i nie doświadczamy kontaktu z duchowością, bóstwem/przewodnikiem/wewnętrznym, Tao. Nie rozumiemy też innych, którzy mówią o indywidualnych przeżyciach duchowych.

Głębia doznań wiążących się z naszą wewnętrzną duchowością oraz wielką przemianą nie jest ograniczona przez dogmaty.

Trudno wyrazić ją za pomocą słów. Nasza transformacja to raczej stan bycia. Ten rodzaj duchowości zdecydowanie wykracza poza fizyczny świat i daje każdemu poczucie pokoju, pełni, mocnej wiary oraz sensu życia. Dodatkowo połączenie z uniwersalną świadomością, najwyższym poznaniem i wewnętrzną siłą twórczą uwalnia w nas wiarę w siebie.

Dalsza treść jest płatna

 

Czytaj bez ograniczeń

Odblokuj treści
(najczęściej zadawane pytania)