Nieuchwytna Siła: poltergeist czy psychokineza?

Tymczasem raporty z badań stwierdzają, iż realność samoczynnego przemieszczania się przedmiotów nie budzi wątpliwości, a wyginanie sztućców i próbek metali jest rutynowe. Wiadomo też, jak można zjawisko prowokować. Wychwycone zostają współzależności pomiędzy różnymi rodzajami pól: elektrycznym, elektromagnetycznym i elektrostatycznym. Badania psychologiczne, elektroencefalograficzne i termograficzne ujawniają pewne cechy organizmu nastolatki, np. szczególną aktywność mięśni, swoistą mikrowibrację. Nieco inna wydaje się być praca jej mózgu. Kolejnym fascynującym rozdziałem tej przygody okazuje się przyjazd wyspecjalizowanej ekipy Fuji Television z Tokio, która kręciła programy popularnonaukowe, a w szczególności o fenomenach parapsychicznych na świecie. Towarzyszy jej autor poczytnych książek Takashi Tachibana. Dzielimy się nawzajem naszym doświadczeniem z tej dziedziny. Japończycy inicjują ciekawe eksperymenty. Przy okazji udaje mi się myślą ustawić na tafli wody rząd piłeczek pingpongowych. Przerywam jednak doświadczenie, gdyż wiąże się to ze zbyt dużym wydatkiem energii. 

Przez pewien czas w mieszkaniu państwa Gajewskich, pracuje non stop kamera wideo obserwując trasę najczęstszych przelotów. Pewnej nocy rejestruje trajektorię przelotu wygiętego wcześniej noża do ryb, przemieszczającego się z prędkością podświetlną, w postaci zmieniającego kolor rozbłysku. W Japonii wykluczono to jako skazę taśmy. 

Kolejny etap badań w Instytucie Matki i Dziecka w Krakowie zostaje przerwany, gdy w czasie oddziaływania przez Joasię na próbki, wysiada nowoczesny elektrokardiograf monitorujący organizm dziewczynki. Dzieje się tak zapewne z powodu zmiany emitowanego przez nią promieniowania. W tym samym czasie ciekawy zapis rejestruje prototypowy detektor konstrukcji mgr inż. G. Zapalskiego z Instytutu Fizyki UJ. 

I właściwie na tym kończy się szansa na wielkie odkrycie, a wraz z nim nasza reporterska przygoda. Brak bowiem dostępnej placówki, drogiego sprzętu, a przede wszystkim zielonego światła ze strony resortu zdrowia lub nauki. Do dziś nie można nawet ustalić w sposób wiążący co dzieje się z serią próbek metali wyginanych przez Joasię, które zdawały się wykazywać niezwykle ciekawe zmiany strukturalne, a tym samym mogły otworzyć nowe możliwości w zakresie obróbki metalurgicznej. Wszystko, z powodu braku wyobraźni decydentów, zostało zaprzepaszczone. Dla nas – reporterów obserwowane zjawisko było fascynującą poznawczo przygodą, jej reporterski zapis Nieuchwytna Siła (Oficyna Literatów Rój 1989) okazał się unikatem w skali światowej.

W 40-lecie wybuchu wspomnianego zjawiska psychokinetycznego w USA ukazało się angielskojęzyczne wydanie książki pod nową redakcją, która nadała relacji większą dynamikę i wyeliminowała elementy niezrozumiałe dla młodszych czytelników, zwłaszcza cudzoziemców.