Sfinks może być Komnatą Zapisków

Zdaniem badaczy his­torii alter­naty­wnej Wielki Sfinks z Gizy może liczyć znacznie więcej niż ofic­jalne 4,5 tysiąca lat. Co więcej, hieroglify na posągu Hemi­unu – wezyra Cheopsa sugerują, że słynny mon­u­ment mógł pełnić rolę archi­wum prze­chowu­jącego wiedzę starożytnych…

Piotr Cielebiaś

Aka­demicka egip­tolo­gia uważa, że Sfinks będący sym­bol­icznym strażnikiem sekretów Gizy, pow­stał w połowie III tysią­cle­cia p.n.e., być może za faraona Chefrena lub kogoś z jego dynas­tii. Mało kto zdaje sobie jed­nak sprawę, że nawet wielcy znawcy dziejów starożyt­nego Egiptu przyz­nają, iż utożsami­anie słyn­nego mon­u­mentu ze wspom­ni­anym władcą to kwes­tia czysto umowna.

⇒ Przeglą­daj zawartość grud­niowego NŚ

Selim Has­san — słynny arche­olog egip­ski i autor wielo­to­mowej encyk­lo­pe­dii na temat his­torii starożyt­nej swego kraju twierdził, że nie znaleziono żad­nych dowodów pozwala­ją­cych uznać posąg za dzieło Chefrena. O jego dom­nie­manym związku ze Sfinksem wspom­ina jedynie tzw. Stela Snu sporząd­zona w pier­wszym roku rządów Totmesa IV. Opowiada ona his­torię z cza­sów, kiedy władca ten (jeszcze jako książę) zdrzem­nął się u stóp Sfinksa i usłyszał we śnie jego głos przepowiada­jący mu zdoby­cie tronu, ale jed­nocześnie skarżący się na własny kiep­ski stan. W tekś­cie ze steli Sfinks nazy­wany jest m.in. posągiem Khepri (Khafri), co może odnosić się właśnie do Chefrena. Spec­jal­iści twierdzą jed­nak, że w rzeczy­wis­tości chodzi o egip­skiego praboga Che­p­riego utożsami­anego z bogiem słońca Atumem. Co więcej, wspom­ni­ana stela pow­stała pod koniec XV w. p.n.e., a więc prawie jede­naś­cie wieków po śmierci Chefrena, toteż trudno uznać ją za wiary­godne źródło doty­czące jego czasów.

(…)

Latem 2017 r. Robert Bau­val i Robert E. Schoch – znani pis­arze porusza­jący temat his­torii alter­naty­wnej, razem z nieza­leżnym amerykańskim egiptologiem-​amatorem (z zawodu lekarzem) Manu Seyfzade­hem opub­likowali kon­trow­er­syjny artykuł na temat Sfinksa, tym razem doty­czący jego przez­naczenia. Ich pub­likacja w piśmie Sci­en­tific Research Pub­lish­ing rzuca zupełnie nowe światło na wiek i rolę mon­u­mentu w cza­sach faraonów, tłu­macząc, dlaczego brak jas­nych wzmi­anek na temat posągu w starszych źródłach. Zdaniem badaczy Wielki Sfinks pier­wot­nie nosił nazwę Mehit, co mogło rodzić pewne nieporozu­mienia, gdyż jest to jed­nocześnie imię staroegip­skiej bogini. Mało tego – mon­u­ment mógł służyć jako archiwum-​biblioteka.

To jedynie frag­ment niniejszego artykułu. Pełną wer­sję przeczy­tasz w NŚ 12/​2017 dostęp­nym także jako e-​wydanie.