Medycyna, kosmetyka i higiena naszych słowiańskich przodkiń (cz. I)
HISTORYCZNA NATUROTERAPIA – Pamięci profesora dr. hab. Kazimierza Moszyńskiego
Kobiety tamtych czasów podchodziły do zdrowia i choroby inaczej niż współczesna medycyna akademicka, gdyż były nastawione w większym stopniu na profilaktykę. Traktowały człowieka jako harmonijną całość, a celem leczenia (choć właściwie uzdrawiania) było przywracanie w organizmie zaburzonej harmonii
Świadczy o tym m.in. archaiczne, wspólne wszystkim Słowianom określenie cĕliti, które wywodzi się od słowa cĕlь (we współczesnym języku polskim wyraz ten przybrał formę o‑calić i cały) i które tłumaczy się jako przywracanie zdrowia.
W tym znachorskim języku pralechickie cał oznaczało: nienaruszony, nieuszkodzony, harmonijny, zdrowy, w pełnym dobrostanie i pomyślności. Miało też odcień magiczny, było integralną częścią dobrych życzeń i błogosławieństw, a także stanowiło codzienne życzenie-pozdrowienie. Brzmiało ono
CAŁ!
Czyli: bądź cały, zdrowy
Podobne słowo odnajdujemy w bałtyjskim języku staropruskim, co oznacza, że jest to pierwiastek należący do dziedzictwa prabałtosłowiańskiego, a nawet całego tzw. praindoeuropejskiego zespołu północnego. Wykazuje on bowiem ścisłe pokrewieństwo z angielskim hail oraz z takimi współczesnymi angielskimi wyrazami jak heal (uzdrawiać) i healer (uzdrawiacz).
Słowem o podobnym znaczeniu i zastosowaniu było też określenie goj, które przetrwało w dzisiejszym języku polskim w pochodnym czasowniku goić się. Jest ono również dziedzictwem prasłowiańskim i praindoeuropejskim, ale tym razem łączy nas z ludami dawnych praindoirańskich Ariów. W prastarej formie leksykalnej była to zapewne znana ze staroindyjskiego sanskrytu GAYA – moc życiowa, ożywiająca, znana na naszym europejskim gruncie jako vis vitalis, pojęcie pokrewne indyjskiej koncepcji prany i polinezyjskiej sile mana. Innym bliskoznacznym określeniem była znana nam do dziś z polskich dialektów para – siła ożywiająca, która również ma pradawne odpowiedniki w sanskrycie.
Sugeruje to, że prasłowiańska wizja zdrowia i choroby była – w odróżnieniu od dzisiejsze opartej na chemii medycyny – witalistyczna i zakładała istnienie niewidzialnego pierwiastka organizującego funkcjonowanie organizmu, może pewnej, jakbyśmy to dzisiaj powiedzieli, matrycy energetycznej.
Related Posts
-
Nieznany Świat 5/2018 (329)
Brak komentarzy | kwi 23, 2018
-
Czy żyjemy w erze Kalijugi?
Brak komentarzy | cze 24, 2022
-
Helioterapia: zdrowie ze słońca
Brak komentarzy | maj 20, 2021
-
Życzenia świąteczne
Brak komentarzy | gru 24, 2023
About The Author
Admin
nieznanyswiat.uk@gmail.com