dr Piotr Piotrowski, NŚ 3/2021
Albumasar, wybitny perski uczony, żyjący na przełomie VIII i IX w., był autorem wielu poczytnych dzieł, które miały olbrzymi wpływ na kształtowanie się średniowiecznej i renesansowej astrologii. Najbardziej znany z Wielkiego wprowadzenia do astrologii, napisał również, wydany w 1489 r., traktat De magnus coniunctionibus, poświęcony analizie tzw. wielkich koniunkcji. Praca ta stanowi w istocie pierwszy w dziejach przykład historiozofii astrologicznej, w której poszczególne etapy dziejów świata zostały wprzęgnięte w cykle planetarne, a dokładnie w jeden, najważniejszy cykl koniunkcji Jowisza z Saturnem.
Albumasar uważał, że cykle te są odpowiedzialne nie tylko za biblijny potop, lecz także upadek królestw, powstawanie dynastii, pojawianie się nowych sekt i religii, przewroty społeczne i kulturowe. Mówiąc językiem współczesnym, cykliczne koniunkcje Saturna z Jowiszem stanowią odpowiedź zmiany paradygmatu w odniesieniu do szeroko rozumianej kultury oraz zasad sprawowania władzy.
Przeglądaj spis treści numeru 3/2021 lub zamów wersję elektroniczną NŚ
Nie każda koniunkcja Jowisza z Saturnem ma taką samą moc. Zasadniczo to złączenia między tymi planetami dochodzi raz na dwie dekady, ponieważ pełny cykl obiegu Saturna wokół Słońca wynosi 30 lat, zaś pełny cykl Jowisza – 12. Planety te spotykają się w jednym punkcie mnie więcej raz na pokolenie – i tym samym wyznaczają sekwencję następujących po sobie pokoleń, co już samo w sobie jest istotną zmianą w dziejach świata. Dziś mówimy o pokoleniu Z; są to osoby, które obecnie wchodzą w dorosłe życie i na rynek pracy, a urodziły się w okolicy roku 2000, czyli w czasie, gdy w znaku Byka wcześniej doszło do spotkania Saturna z Jowiszem…
To jedynie fragment artykułu. Pełną wersję przeczytasz w NŚ 3/2021 dostępnym także jako e-wydanie.
