Fantomy Róży Świata

Daniił Leonidowicz Andriejew to niezwykle zagadkowa postać – prawdziwy spadkobierca tradycji uduchowionej kultury rosyjskiej. Jego Róża Świata, inspirowana, by tak rzec, przez światy wyższe, nie jest bynajmniej samotnym Sfinksem wznoszącym się ponad nudną równiną kulturowej pustyni lat 50. w ZSRR. To kolejny przykład odwiecznego (a zatem ponadczasowego) pragnienia człowieka, by wydostać się z ciasnych więzów ciała i spenetrować bezmiar duchowości Kosmosu… To również dowód na to, iż wolnego ducha nic nie jest w stanie uwięzić – żaden, choćby najbardziej wyrafinowany (jak w byłym Związku Radzieckim) aparat władzy

Niezwykły to pisarz i niezwykłe jest dzieło jego życia. Swoje opus magnum, Różę Świata, Andriejew napisał w czasie odbywania kary w więzieniu w Władimirze, dokąd trafił będąc oskarżonym o spisek przeciwko Stalinowi. Brutalne, trwające półtora roku śledztwo udowodniło jakoby, iż był on twórcą organizacji terrorystycznej, planującej zamach na sekretarza generalnego KPZR (sic!).

A wszystko to miało zostać opisane w jednym z rozdziałów niepublikowanej powieści Andriejewa Nocni wędrowcy.

Wyrok? 25 lat więzienia. I kara dla pisarza najdotkliwsza: zniszczenie trzech egzemplarzy manuskryptu książki, nad którą pracował 10 lat.