Meandry bytu

Pilnych i ważnych kwestii jest tak wiele, że trudno zdecydować się na wybór. Jesień niesie refleksję nad przemijaniem, niepokój, niepewność. Niektórzy mówią wręcz o erze strachu i lęku, które są poniekąd na rękę wielu rządzącym, bo przestraszonymi, zagubionymi łatwiej manipulować. Do rozwoju tego stanu przyczyniły się wydarzenia związane z pandemią i wojną w Ukrainie, ale korzenie sięgają głębiej. Pogarszająca się sytuacja gospodarcza, a co za tym idzie społeczna, boleśnie odbija się na życiu ludzi oraz działalności firm. Wielu tęskni za powrotem do dawnego bezpieczeństwa ekonomicznego, pewnej rutyny, spokoju.

I tu trzeba sobie wyraźnie uświadomić, że nie ma powrotu do przeszłości – swoistego dobrostanu minionych lat– w kategoriach gospodarczych, politycznych, społecznych. Należy postawić grubą kreskę między wczoraj i dziś, dokonać bilansu możliwości, pragnień oraz celów, by zacząć od nowa kreować przyszłość, ale najpierw mocno osadzając się w tu i teraz. Narzekania i malkontenctwo nie pomogą w znalezieniu nowej drogi. Z przyszłości pobieramy tylko konstruktywne cegiełki, w tym relacje z pozytywnie myślącymi, poszukującymi ludźmi. Sztuka polega na tym, by właściwie zmodyfikować i ustawić życiową nawigację, nowy azymut, tak by rwący nurt wydarzeń nie zatopił nas lecz poniósł w zamierzonym kierunku. Do tego potrzeba szczerości wobec siebie i innych, odwagi cywilnej, otwartości serca i umysłu, świadomości, czym jest wolna wola i jak z niej korzystać (vide książka M. Wiszniewskiego, WOLNA WOLA) oraz, brutalnie mówiąc: po prostu trzeba mieć jaja, a jak się je zgubiło, choć poszukać skorupek – jak to swego czasu ujął nasz nieżyjący przyjaciel Andrzej Maria Marczewski. Myślenie o powrocie do przeszłości prowadzi do zapętlenia bez wyjścia, rozdrapywania ran do gangreny, a poddanie się uczuciom strachu i lęku – blokuje, wręcz zabija, unicestwia.