Rok Słońca, który jednych oświeci, a innych oślepi

Nadchodzi czas wstrząsów zapowiadanych przez dysonansowe wpływy Urana oraz okres plutonicznych transformacji, którym podlegać będzie nie tylko Polska, lecz również jej przywódcy

Przed nami rok Słońca, czas, kiedy patronować nam będzie najjaśniejsza gwiazda na niebie, przyćmiewająca swym blaskiem wszystkie pozostałe. Biorąc pod uwagę fakt, że ustępuje właśnie rok Marsa – planety walki, wojny i konfliktów – możemy spodziewać się teraz odprężenia i ulgi. To czas, jeśli nie radości, to na pewno światła, jasności, świadomości, a nawet oświecenia. Wiele rzeczy dostrzeżemy w nowym świetle, wszelkie zawiłe sprawy staną się dla nas jaśniejsze i bardziej jednoznaczne.

Stojące w centrum Słońce symbolizuje w mitologii najwyższe bóstwo, boga, dawcę życia i siłę stwórczą. Reprezentuje siły światła przezwyciężające moce ciemności. Przywodzi na myśl boga Apollo, syna Heliosa, który zabijał strzałami swoich promieni zarówno istoty świata podziemnego, jak i tych, którzy się przeciwko niemu buntowali. To bóg burzy, ognia i światła. Obdarza jasnością i światłością, a także uzdrawiającą mocą światła.
Jednak Słońce ma też swoją ciemną stronę – nie tylko daje życie, umożliwiając jego wzrost, ale też je zabiera, gdy wysusza ziemię lub żarem zabija żywe istoty.
Blask Słońca może rozjaśnić, a nawet doprowadzić do oświecenia, z drugiej zaś strony oślepić (gdy za długo nań patrzymy). Stanowi źródło mądrości, przynosi sławę, splendor, zaszczyty i sukcesy, których stopień zależy od położenia tego ciała niebieskiego w indywidualnym horoskopie. Kojarzy się również z władzą królewską i tymi, którzy dzierżą najwyższą władzę.