Ten, który czuje i rozumie

Do fundamentalnych spostrzeżeń teologii procesu, o której pisałem w poprzednim odcinku tego cyklu, należy wniosek, że rzeczywistość, która nas otacza, to zmiana i ruch. Co istotne, w tym ujęciu procesy doczesne wpływają nie tylko na otaczający nas świat, ale i na Istotę Boską. Bóg jest zmienny i dlatego to, co o Nim wiemy, również musi się zmieniać. Mówiąc wprost: Stwórca ewoluuje razem z człowiekiem, natomiast Jego wiedza i moc jest ograniczona…

Jak pisze Thomas G. Weinandy, doktor teologii, kapucyn i wykładowca historii doktryny na Uniwersytecie w Oksfordzie: Teologia procesu zakłada, iż Bóg przyjmuje w siebie wszystko, co wydarza się w świecie. Oznacza to, że świat nie tylko oddziałuje na Niego, ale faktycznie Go konstytuuje. Tym samym wszelkie radości, bóle i cierpienia, które pojawiają się w świecie i w ludzkim życiu, stają się rzeczywistymi doświadczeniami Boga.

Ta idea, co ciekawe, nie pojawiła się wyłącznie w rozważaniach teologicznych; stała się również wiodącym wątkiem poczytnej dystopijnej powieści science fiction – Przypowieść o siewcy (Warszawa 2000), której akcja rozgrywa się w latach 2024–2027. Jej autorką jest urodzona w 1947 r. Afroamerykanka Octavia E. Butler, która ugruntowała swoją pozycję w dziedzinie fantastyki począwszy od lat 70. ub. w. Bez wątpienia wniosła do tego gatunku nowy, świeży głos i obecnie jest uważana za jedną z najlepszych pisarek w branży. Stworzona w 1993 r. opowieść, po 30 latach wciąż obecna na liście bestsellerów, to sugestywna wizja przyszłości, która niepokojąco przywodzi na myśl nasze czasy: społeczeństwo walczy z niebezpieczną chorobą zakaźną, która paraliżuje gospodarkę; ludziom zaczyna brakować żywności i wody; a naród, coraz bardziej zalękniony i wyzbyty nadziei, zmierza prostą drogą ku rozwiązaniom autorytarnym.